Verantwoorde consumptie en productieLeven in het water

Polymeren in schoonmaakmiddelen

Wat zijn polymeren?

De term polymeer is een samenstelling van de Griekse woorden poly, dat veel betekent en meros dat deel betekent. Polymeren hebben een moleculaire structuur die voornamelijk of geheel bestaat uit een groot aantal vergelijkbare eenheden die met elkaar zijn verbonden. Polymeren bestaande uit één type monomeer bijvoorbeeld A-A-A-..., worden homopolymeren genoemd. Polymeren die uit meer dan één type monomeer bestaan, worden co-polymeren genoemd, bijvoorbeeld A-B-A-B -..., A-A-B-B-C-C-...[1].

Polymeren kunnen door de mens worden gemaakt, maar komen ook veel voor in de natuur. Het menselijk lichaam bevat bijvoorbeeld vele verschillende polymeren, zoals ons DNA. Ook de natuurlijke materialen hout en katoen zijn polymeren. 

index.png

Polymeren kunnen verschillende eigenschappen hebben, afhankelijk van het type monomeer, het aantal monomeren in het polymeer, hoe de monomeren zijn verbonden en of de monomeren extra chemische groepen hebben. Ze kunnen elastisch, flexibel, hard, zacht, vast of vloeibaar zijn. 

Waarom worden polymeren gebruikt in schoonmaakmiddelen?

Polymeren kennen veel verschillende toepassingen in schoonmaakmiddelen. Zo kunnen ze worden gebruikt als oppervlakte actieve stoffen. Deze zijn nodig om goed te kunnen reinigigen. Oppervlakte actieve stoffen zijn stoffen die zowel een hydrofiele als een hydrofobe kant hebben. Hierdoor kunnen ze ervoor zorgen dat vuil los komt van een oppervlak en oplost in water. Oppervlakte actieve stoffen vormen in de meeste gevallen het belangrijkste bestanddeel van een was- of reinigingsmiddel. Een ander voorbeeld van een nuttige toepassing van polymeren is het inkapselen van geurstoffen in wasmiddelen. Op die manier zijn veel minder geurstoffen nodig, terwijl de schone was juist langer fris blijft ruiken. 

Zijn polymeren microplastics?

Nee de meeste polymeren zijn geen plastics en dus ook geen microplastics (plastic deeltjes kleiner dan 5 mm). Alle plastics zijn gesynthetiseerde stoffen die zijn opgebouwd uit polymeren. Plastics zijn altijd vaste stoffen (dus bijvoorbeeld geen vloeistoffen of gels) die onoplosbaar in water zijn. Hoewel alle plastics polymeren zijn, zijn zeker niet alle polymeren plastics. Het merendeel van de polymeren die worden gebruikt in schoonmaakmiddelen zijn geen plastics. Deze polymeren dragen dus ook niet bij aan het plastic afval in zee.

Vormen polymeren een gevaar voor het milieu?

De laatste jaren is er terecht veel aandacht voor het probleem van plastic deeltjes die in het waterig milieu terecht komen. De meeste polymeren die in schoonmaakmiddelen worden gebruikt dragen echter niet bij aan dit probleem en vormen geen gevaar voor het (waterig) milieu. 

In de context van de milieu-impact is het belangrijk om te kijken of stoffen biologisch afbreekbaar zijn. Zoals hierboven beschreven zijn veel polymeren die in schoonmaakmiddelen worden gebruikt oppervlakte actieve stoffen. Alle was- en reinigingsmiddelen die in Europa op de markt worden gebracht moeten voldoen aan de Detergentenverordening ((EG) Nr. 648/2004). Deze Europese wetgeving bepaalt dat alle oppervlakte actieve stoffen in schoonmaakmiddelen biologisch afbreekbaar moeten zijn, volgens de in diezelfde wetgeving vermelde testmethoden.[2] De meerderheid van de polymeren die in schoonmaakmiddelen worden gebruikt is dus biologisch afbreekbaar.

Bovendien is het zo dat veel polymeren die in schoonmaakmiddelen worden gebruikt onder de zogenaamde polycarboxylaten vallen. In 2014 concludeerde HERA[3] dat deze ingrediënten geen onaanvaardbaar risico vormen voor het milieu. 
 


[1] Oxford Dictionary definition

[2] https://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CONSLEG%3A2004R0648%3A20060711%3ANL%3APDF

[3] https://www.heraproject.com/Evolution.cfm

 

Cookie melding

Wij gebruiken cookies om het inloggen op onze website te vergemakkelijken en uw instellingen en voorkeuren te onthouden. U kunt deze cookies uitzetten via uw browser maar dit kan het functioneren van onze website negatief aantasten.

Ik ga akkoord